Ustalenie wartości zamówienia jest jedną z czynności podejmowanych przez zamawiającego w toku przygotowania postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Na jej doniosłe znaczenie wskazuje, m.in. art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 168), według którego naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest niezgodne z przepisami Prawa zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2164, z późn. zm., dalej: pzp) ustalenie wartości zamówienia publicznego lub jego części, jeżeli miało to wpływ na obowiązek stosowania przepisów o zamówieniach publicznych albo na zastosowanie przepisów dotyczących zamówienia publicznego o niższej wartości.

KTÓRĄ METODĘ WYBRAĆ?

Prawo zamówień publicznych, poza wyżej wymienionymi wytycznymi o charakterze ogólnym, nie zawiera regulacji, które precyzyjnie określałyby metody, którymi musi posłużyć się gospodarz postępowania w celu określenia wartości zamówienia. Zatem każdy zamawiający, korzystając z przyznanej mu swobody, musi przyjąć i zastosować wybraną przez siebie metodę, pozostającą w zgodzie ze wskazanymi dyspozycjami ustawowymi. Najpopularniejszymi sposobami są:

• analiza cenników potencjalnych wykonawców,
• kierowanie zapytań do podmiotów rynkowych działających w danej branży,
• analiza uprzednio udzielanych zamówień z uwzględnieniem czynników wpływających na zmianę wartości.

Pomimo że zamawiający dysponują szerokim zakresem swobody przy ustalaniu wartości zamówienia, to dokonanie tej czynności w sposób nieprzemyślany może skutkować problemami w toku postępowania kontrolnego. Oszacowanie wartości zamówienia zgodnie z regułami określonymi w pzp może okazać się niewystarczające w przypadku braku posiadania odpowiedniej dokumentacji pozwalającej na udowodnienie wskazanej okoliczności. Dlatego zamawiający powinien rzetelnie udokumentować podjęte czynności (zob. uchwała KIO z 5 stycznia 2015 r., KIO/KD 111/14).